Treść strony
Flora - Drzewostan
DRZEWOSTAN W ZESPOLE ZAMKOWO-PARKOWYM
W BARANOWIE SANDOMIERSKIM
Nazwa polska: Cis pospolity 'Dovastoniana Aurea'
Nazwa łacińska: Taxus baccata L. 'Dovastoniana Aurea'
Rodzina: Taxaceae - cisowate
Pochodzenie: sztucznie wyhodowana odmiana
Odmiana o krzaczastym wzroście, o złocistym zabarwieniu igieł, gałęzie szeroko rozpostarte, boczne gałązki zwisają. Klon żeński - bardzo dekoracyjny, dzięki czerwonym osnówkom licznie występujących nasion.
Nazwa polska: Dąb gontowy ( dachówkowaty)Nazwa łacińska: Quercus imbricaria Michx.
Rodzina: Fagaceae - bukowate
Pochodzenie: środkowe i południowo-wschodnie rejony Ameryki
Nazwa tego dębu wywodzi się od dawnego sposobu użytkowania jego drewna - na gonty. Drzewo osiąga 20-30 m wysokości. Liście całobrzegie, szerokolancetowate lub eliptyczne, na końcu zaostrzone lub tępe, do 15 cm dł., spodem omszone. Młode liście żółtawozielone, jesienią rudobrązowe, błyszczące, pozostają na drzewie do wiosny. Owoce - małe, drobne żołędzie, w naszym klimacie nie dojrzewają.
Nazwa polska: Dąb szypułkowyNazwa łacińska: Quercus robur L.
Rodzina: Fagaceae - bukowate
Pochodzenie: Europa, płd.- zach. Azja
Długowieczne, początkowo wolno rosnące drzewo, owocuje na otwartej przestrzeni po 40-50 latach. Żołędzie są przysmakiem wielu zwierząt zarówno ssaków jak
i ptaków.Dąb szypułkowy jest symbolem trwałości i długowieczności, dlatego sadzony jest często jako drzewo pamiątkowe. Drewno dębu jest bardzo cenione w stolarstwie, meblarstwie itp. Dąb dobrze znosi cięcie i strzyżenie, może być stosowany na formowane żywopłoty i szpalery.
Nazwa polska: Daglezja zielona (jedlica Douglasa, jedlica zielona)Nazwa łacińska: Pseudotsuga menziesii Franco
Rodzina: Pinaceae - sosnowate
Pochodzenie: wzdłuż wybrzeży Oceanu Spokojnego, od płd.-zach. Kanady po płn. Kalifornię
Długowieczne drzewo, zbliżone do świerka pospolitego, oryginalne szyszki. Należy do najwyższych północnoamerykańskich drzew iglastych. Odkryta 1792 r. przez Archibalda Menziesa w czasie wyprawy morskiej kapitana Vancouvera. Do Anglii wprowadził ją w 1827 roku botanik szkocki, David Douglas. Przez szereg lat klasyfikowana była różnie, jako gatunek jodły, świerka lub choiny.
Nazwa polska: Lipa drobnolistnaNazwa łacińska: Tilia cordata Mill.
Rodzina: Tiliaceae - lipowate
Pochodzenie: Europa, Azja zach.
Okres kwitnienia: czerwiec – lipiec
Liście okrągłe, długości do 7 cm i podobnej szerokości, u nasady sercowate, na szczycie zaostrzone, brzegiem piłkowane, nagie z brązowymi „bródkami”
w kątach nerwów. Kwiaty zebrane po 4-11 w wzniesionych wierzchołkach. Owoce do 6 mm, kuliste, zdrewniałe orzeszki. Powszechnie sadzona we wsiach i miastach jako drzewo przydrożne. Lipa ta daje się formować. W miastach cierpi od zanieczyszczeń.
Nazwa polska: Miłorząb dwuklapowy
Nazwa łacińska: Ginkgo biloba L.
Rodzina: Ginkgoaceae - miłorzębowate
Pochodzenie: wsch. Chiny, od XI w. uprawiany także w płn. Chinach, Korei i Japonii.Sadzony często przy świątyniach, klasztorach buddyjskich i taoistycznych oraz pałacach. Sprowadzony do Europy z Japonii w 1712 r., przez niemieckiego botanika i lekarza.
Okres kwitnienia: maj – czerwiec
Drzewo dorasta w ojczyźnie max. 40 m wysokości i 1,2 m średnicy pnia.
W Polsce drzewa posadzone w XIX w. dorastają do 30 m wys. Drzewo bardzo dekoracyjne, na jesień ulistnienie zmienia barwę na soczysto żółte.
W starszym wieku drzewo odporne na mrozy, zanieczyszczenie powietrza, choroby
i szkodniki. Długowieczne (żyje do 2000 lat) . Nasienie wielkości 2-3 cm ma wygląd żółtej kulistej śliwki, po dojrzeniu (X/XI) wydziela nieprzyjemny zapach zepsutego mięsa. Według lokalnej tradycji trzykrotne przejście wokół wiekowego miłorzębu zapewnia spełnienie najskrytszych marzeń.
Nazwa polska: Platan klonolistny
Nazwa łacińska: Platanus x hispanica Mill. ex Mūnchh.
Rodzina: Platanaceae - platanowateDrzewo do 35 m wysokości, z szeroką i rozłożystą koroną. Charakterystyczna kora łuszcząca się płatami i odsłaniająca jaśniejsze warstwy (kremowe, oliwkowe). Liście do 25 cm średnicy, dłoniasto klapowane, podobne do liści klonu pospolitego, od spodu pokryte brązowymi włoskami. Kwiaty: niepozorne z łuskowatym okwiatem, wiatropylne. Owoce, drobne orzeszki, zebrane w kuliste owocostany (2-3 cm śr.) na długiej szypułce. Drzewo długowieczne, odporne na warunki miejskie i rejonów przemysłowych. Cenne drzewo do obsadzania szerokich ulic, promenad i bulwarów. Rozrasta się szeroko
i w starszym wieku tworzy malowniczą koronę.
Nazwa polska: Sosna wejmutka
Nazwa łacińska: Pinus strobus L.
Rodzina: Pinaceae - sosnowate
Pochodzenie: Płn. - wsch. Rejony Ameryki PółnocnejDrzewo dorastające do 30 m wysokości, o luźnej koronie, za młodu stożkowate.
Pędy cienkie i giętkie, prawie nagie. Kora pnia ciemna. Igły po 5 w pączku
długości 5-12 cm, bardzo cienkie, miękkie i delikatne, luźno ułożone na pędzie. Szyszki wydłużone i zwykle wygięte, 10-15 cm długości. Drzewo bardzo dekoracyjne, odporne na mrozy, szybkorosnące, nie znosi jednak suszy.
W czasach, gdy na morzach panowały żaglowce, sosny wejmutki, rosnące
w koloniach amerykańskich, nazywano „sosnami masztowymi”. Z powodu ich wysokości
i dobrej jakości ich drewna agenci króla angielskiego oznaczali je tzw. szeroką strzałą - był to symbol tego, że zostały one zarezerwowane dla British Royal Navy. Było to bardzo kontrowersyjne wśród kolonistów i ostatecznie doprowadziło do tzw. Buntu Sosnowego – jednego z pierwszych aktów rewolucji amerykańskiej, która umożliwiła powstanie Stanów Zjednoczonych. Ścinanie zarezerwowanych dla króla drzew było wyrazem niepodporządkowania się Koronie.Sosna wejmutka stała się jednym z symboli walki
o niepodległość i pojawiła się na flagach używanych w czasie rewolucji.
Nazwa polska: Świerk pospolity
Nazwa łacińska: Picea abies (L.) H. Karst
Rodzina: Pinaceae - sosnowate
Pochodzenie: środkowa i płn. Europa, gatunek nominatywny.Drzewo do 50 m wys. i 1,5 - 2 m φ pnia. Szyszki duże, 10-15 ( 20 cm) dłg. zwisające łuski nasienne różnego kształtu .Pączki oraz igły świerka są w zimie głównym pożywieniem głuszców, natomiast nasiona wydobywane z szyszek stanowią pokarm niektórych dzięciołów, krzyżodzioba świerkowego
i wiewiórek. Kilkaset odmian i form, wśród nich karłowate odmiany, które są cenne do małych ogrodów.
Nazwa polska: Tulipanowiec amerykański
Nazwa łacińska: Liriodendron tulipifera L.
Nazwa angielska: American tulip tree, niem. Tulpenbaum.
Rodzina: Magnoliaceae - magnoliowate
Pochodzenie: Wschodnie rejony St. Zjednoczonych
Okres kwitnienia: czerwiec - lipiec. Wysokie drzewo z szeroką koroną. Pąki łopatkowato spłaszczone, okryte
2 zrośniętymi przylistkowymi łuskami. Liście na długich ogonkach, 4-klapowe, klapy zaostrzone, liść (dł. do 20 cm) na wierzchołku wcięty. Oryginalne liście o niespotykanym kształcie, pięknie zabawione w jesieni. Kwiaty (wielkości 4-5 cm) podobne do tulipanów koloru żółtozielonego z pomarańczową plamą na wewnętrznych płatkach (9 - po 3 w okółkach), liczne pręciki i słupki ułożone spiralnie na wydłużonej osadce kwiatowej. Owoce: 1- lub 2-nasienne oskrzydlone orzeszki, w liczbie 80-100 w sterczących,
w szyszkowatych owocostanach (do 10 cm).
Nazwa polska: Żywotnik olbrzymi
Nazwa łacińska; Thuja plicata Donn ex D.Don
Rodzina: Cupressereae
Pochodzenie: zach. Ameryka Pn
Najwyższy gatunek żywotnika, w ojczyźnie do 60 m wys., w Polsce do 35 m, pnie starszych drzew charakterystycznie rozszerzone u nasady. Szeroki, ładny pokrój. Dolne gałęzie zakorzeniają się, tworząc dookoła pnia wieniec młodych drzew. Gęste i zwarte gałęzie, drobne gałązki przewisają, liście łuskowate ciemnozielone, błyszczące, od spodu z nalotem. Szyszki małe, jajowate lub wydłużone z 4-6 parami łusek. Gatunek średniomrozoodporny. Lepiej rośnie w warunkach wilgotnej gleby. Ten żywotnik jest długowieczny ( do ok. 100 lat).
Nazwa polska: Dąb czerwony
Nazwa łacińska: Quercus rubra L.
Rodzina: Fagaceae - bukowate
Pochodzenie: Wsch. Rejony Ameryki Północnej. Bardzo rozległy zasięg
Drzewo dorasta do 25 m wysokości. Kora gładka. Liście klapowane (3-5 par), klapy ościsto ząbkowane. Jesienią przebarwiają się na płomienno-pomarańczowo lub czerwono, zimą brązowe pozostają na drzewie. Owoce: żołędzie - osadzone w płytkiej miseczce. Drzewo mrozoodporne i wytrzymałe na zanieczyszczenia powietrza.
Nazwa polska: Klon czerwony
Nazwa łacińska: Acer rubrum L.
Rodzina: Aceraceae - klonowate
Pochodzenie: Wsch. Ameryka Płn.
Okres kwitnienia: kwiecień - pocz. maja
Drzewo do 20 m wysokości, liście długości 10-12 cm, trójklapowe, wcięcia miedzy klapami ostre, brzegiem karbowano - piłkowane, spodem sine. Kwiaty czerwone, kwitną przed rozwojem liści. Nasiona: skrzydlaki - przed dojrzeniem są soczyście czerwone. Ten klon nadaje lasom wsch. części Ameryki Płn., płomienno- czerwone zabarwienie jesienią . Odporny na mrozy. Można rozmnażać z nasion.
Nazwa polska: Jałowiec wirginijski
Nazwa łacińska: Juniperus virginiana L.
Rodzina: Cupressaceae - cyprysowate
Pochodzenie: wschodnia Ameryka Płn.
Drzewo osiągające w swojej ojczyźnie od 15 m do nawet 40 m wysokości. Czerwonawobrązowa kora, igiełki i łuski na pędach, pędy z łuskami są bardzo cienkie, nieznacznie czterokątne w przekroju. Roztarte igły pachną aromatycznie. Ma przeciętne wymagania glebowe. Jest odporny na mrozy. Dawniej było powszechnie stosowane m.in. do produkcji pudełek na cygara i „cedrowych” ołówków.
Nazwa polska: Katalpa / Surmia
Nazwa łacińska: Catalpa bignonioides
Rodzina: bignoniowate
Pochodzenie: Ameryka Północna, Chiny.
Drzewo posiadające oryginalne szerokie owalne liście oraz białe kwiaty ozdobione czarnymi
i żółtymi kropkami – przypominające kwiaty storczyków,
a ich zapach odstrasza m.in. komary. Drzewa Surmy rosną zazwyczaj
w nasłonecznionym środowisku. Dorastają do 10 m wysokości, rosną bardzo szybko - ok. 30 cm rocznie, przy czym korona drzew osiąga ok. 8 m
Nazwa polska: Akacja / Robinia
Nazwa łacińska: Robinia pseudoacacia
Rodzina: bobowate
Pochodzenie: Ameryka północna ( sprowadzona do Europy 500 lat temu )Drzewo posiadające na jednym ogonku fantazyjne oryginalne owalne gałęzie
i liście oraz białe pachnące kwiaty. Pyłek kwiatowy jest pokarmem dla pszczół dla wytwarzania miodu akacjowego. Drzewo akacji, wykorzystywane jest
w produkcji mebli do wnętrz, jak i w meblarstwie ogrodowym. Drzewa akacji osiągają wysokość do 25m - są bardzo wytrzymałe na ekstremalne warunki atmosferyczne.
Nazwa polska: Magnolia
Nazwa łacińska: Magnolia
Rodzina: magnoliowate
Pochodzenie: Azja wschodnia oraz Ameryka północna i południowa (rosnące dziko).
Drzewo posiadające główne walory w postaci oryginalnych białoróżowych kwiatów. Typowa odmiana europejska nosi nazwę Magnolia Virginiana L., osiągająca wysokość ok. 5m. Najbardziej obfity okres kwitnienia przypada w naszych warunkach na przełom kwietnia
i maja.
Nazwa polska: Jabłoń niska / rajska jabłoń
Nazwa łacińska: Malus pumila
Rodzina: różowate
Pochodzenie: Europa południowa oraz Kaukaz.
Rajskie jabłonie są powszechnie uprawiane jako rośliny sadownicze, będące źródłem doskonałych owoców deserowych i na przetwory. W ślad za modą w urządzaniu ogrodów prywatnych coraz bardziej rośnie zainteresowanie odmianami ozdobnymi o barwnych kwiatach i niewielkich kolorowych owocach, zwanymi rajskim jabłuszkami. Taka odmiana jabłoni została nasadzona przy Ogródku Francuskim w Zespole Zamkowo - Parkowym
w Baranowie Sandomierskim. Drzewa rajskich jabłoni osiągają wysokość do
6 m. Wiosna, zazwyczaj w maju, ozdobę rajskich jabłoni stanowią kwiaty
o barwie białoróżowej. Natomiast kuliste małe jabłuszka, dojrzewają od września do października, są ozdobą na drzewach jeszcze długo po opadnięciu liści.
2019-12-06