Flora - Pomniki przyrody
Pomniki przyrody to ostatnie elementy, po pierwotnej Puszczy Sandomierskiej, która niegdyś porastała tutejsze tereny.
Dziś na terenie zabytkowego parku na terenie Zespołu Zamkowo-Parkowego możecie obejrzeć Państwo dwa pomniki przyrody.
Jest to klon zwyczajny i tulipanowiec amerykański.
Przy każdym z nim została zamontowana tablica informacyjna, mówiąca o historii oraz o wartościach przyrodniczych poszczególnych gatunków.
KLON ZWYCZAJNY (Acer platanoides)
- Szacunkowy wiek 121 lat
- Szacunkowa wysokość 16 metrów
- Obwód pnia mierzony na wysokości 130 cm wynosi 290 cm
- Drzewo zostało uznane za pomnik przyrody w 1997 roku
Stan na rok 2022
Klon zwyczajny należący do rodziny klonowatych (Aceraceae), występujący w Europie za wyjątkiem południowo-zachodniej Azji, bardzo popularny w naszym kraju. Jest to spore drzewo charakteryzujące się ciemnoszarą korą, rozłożystą, bardziej kulistą koroną o szerokości nawet do 15 m. Liście pięcio lub siedmioklapowe (10-20 cm), od góry błyszczące gładkie, a od spodu jaśniejsze. Kwiaty jednopienne, żółtawozielone, zebrane w baldachogrona na końcach pędów, rozwijające się w marcu-kwietniu, a owoce to skrzydełka szeroko rozwarte. Syrop klonowy- produkt wytwarzany z soku klonowego. Syrop klonowy jest mniej kaloryczny niż miód, nie zwiera żadnych konserwantów i można go przechowywać przez 18 miesięcy. Do produkcji syropu klonowego wykorzystywane są głównie trzy gatunki klonów: klon cukrowy, klon czerwony i klon czarny, wyróżniające się wysoką zawartością cukru w soku.
W Polsce spotkać można wiele odmian klonów. Najczęściej spotykanymi oprócz klonu zwyczajnego są klony polne, jawory i jesionolistne.
TULIPANOWIEC AMERYKAŃSKI (Liriodendron tulipifera)
- Szacunkowy wiek 125 lat
- Szacunkowa wysokość 22 metry
- Obwód pnia mierzony na wysokości 130 cm wynosi 300 cm
- Drzewo zostało uznane za pomnik przyrody w 1997 roku
Stan na rok 2022
Blisko spokrewniony z magnoliami tulipanowiec amerykański jest, podobnie jak one uważany jako jedno z najpiękniejszych drzew ozdobnych świata. W przeciwieństwie jednak do magnolii jest to drzewo bardzo duże. Wyróżnia się przede wszystkim niezwykle atrakcyjnymi, stojącymi na gałęziach, dużymi, żółto-zielono-pomarańczowymi kwiatami przypominającymi tulipany (stąd nazwa). Nie mniej dekoracyjne od kwiatów są liście tulipanowca. Posiadają one bardzo unikalny, prostokątny w obrysie kształt tworzony przez dwie pary klap bocznych i charakterystycznie "uciętą" klapę wierzchołkową. Liście są duże- ich wielkość porównywalna jest z wielkością dłoni; latem są one intensywnie ciemnozielone, jesienią zaś przebarwiają się na jaskrawy, złocistożółty lub pomarańczowoczerwony kolor. Wiekowe drzewa często są miejscem życia, rozwoju rzadkich i chronionych zwierząt.
W naturalnych dziuplach chętnie gnieżdżą się ptaki tj. sikory, sowy, dzięcioły, kowaliki, dudki, szpaki i kraski.
Swoje gniazda i kolonie zakładają również ssaki tj. nietoperze oraz wiewiórki i popielice.